از رانندگی تا ازدواج اجباری – زندگی دشوار زنان افغان

در عصر حاضر، برابری حقوق زن و مرد مسئلهای اجتناب ناپذیر است. زنان به دنبال حقوق برابر با مردان هستند و می خواهند تا در بخشهای مختلف در جامعه سهم برابر با مردان داشته باشند. زنان در جوامع پیشرفته در بخش های مختلف سیاسی، اجتماعی، ورزشی و هنری حضور قوی دارند و در این جوامع زنان تا حدی توانستند به حقوق برابر دست یابند.
ولی متاسفانه در کشوری مثل افغانستان حق زنان در بسیاری از موارد پایمال شده است. زنان افغان نه تنها اینکه برابری حقوقی با مردان ندارند بلکه حقوق انسانیشان نیز از آنها در بسا موارد سلب میشود. هر انسانی بدون در نظر گرفتن جنسیت حق این را دارد که برای زندگی خود تصمیم بگیرد و هرگونه که می خواهد زندگی کند. هر انسانی حق تصمیم گیری بر پوشش، رفتار، کار، ازدواج و غیره دارد ولی در افغانستان این حقوق از زنان سلب شده است.
در افغانستان زنان تا وقتی که ازدواج نکرده اند باید تابع پدر باشند و بعد از ازدواج نیز تابع شوهر خود هستند. آنها نمی توانند خودشان برای خود آنچه را که میپسندند انتخاب کنند. در این کشور دختران در سنین بسیار پایین حتی قبل از بلوغ فکری و جنسی مجبور به ازدواج میشوند. بسیاری از ازدواجها در افغانستان متاسفانه اجباری است و بعضاً از طرف خانواده دختر و گاهاً نیز از طرف خانواده خواستگار تن دادن به ازدواج ناخواسته بر دختران تحمیل می شود که در این مورد متاسفانه اکثراً دولت هیچ کمکی نمی کند و دختران قربانی می شوند.
در همه جای دنیا این امکان وجود دارد که اگر یک زوج بعد از چند سال نتواند با یکدیگر زندگی کند، در این صورت به راحتی از یک دیگر جدا می شود اما همین مسئله طلاق یکی دیگر از مشکلات زنان افغان است. در جامعه سنتی افغان، خیلیها بر این باورند که وقتی دختری ازدواج کرد باید تا آخر عمر با همان فرد در هر شرایطی زندگی کند زیرا اکثراً خانوادهها اجازه طلاق را به زنان نمیدهند. اگر خانمی موفق شود خانواده خود را برای طلاقش راضی کند باید برای گرفتن طلاق از سد ایجاد شده دولت بگذرد. قوانین در افغانستان برای طلاق شرایط سختی را برای زنان تعریف کرده است. در قوانین این کشور، برای طلاق گرفتن این دلیل کافی و قابل قبول نیست که زن بگوید من این مرد را دوست ندارم و نمی خواهم با او زندگی کنم و یا اینکه با او تفاهم ندارم.
هر فردی حق دارد تا هر مقطعی که میخواهد تحصیل کند و کسی حق ندارد فردی را از تحصیل منع کند ولی متاسفانه این اتفاق در افغانستان میافتد. خیلی از دختران در افغانستان به دلایل مختلف از تحصیل محروم هستند. تعدادی از دختران افغان که اجازه تحصیل یافتهاند، در جریان تحصیل از طرف اقوام و افراد جامعه بسیار مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
موضوع دیگر کار است. کار کردن برای زنان در افغانستان بسیار دشوار است. تعداد زنان شاغل در افغانستان نسبت به مردان بسیار کمتر است. زنان در دنیای کار با مشکلات فراوانی روبه رو هستند و مورد آزار و اذیتهای فراوانی قرار میگیرند. حتی در بعضی موارد زنان شاغل در این کشور تهدید به مرگ میشوند.
در بسیاری از کشورها زنان حق رانندگی کردن دارند و میتوانند این کار را به راحتی و بدون کدام مشکلی انجام دهند اما در افغانستان تعداد بسیار کمی از زنان رانندگی میکنند و آنهایی هم که رانندگی میکنند، در خیابان مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
از سوی دیگر در هر کشوری زنان و دختران میتوانند به راحتی از دوچرخه استفاده کنند اما در افغانستان دختران و زنان نمیتوانند در خیابان ها آزادانه دوچرخه سواری کنند. از دید مردان افغان نشستن زنان بر روی زین دوچرخه کار بسیار زشت است؛ این کار را منع می کنند و این اجازه را به دختران و زنان شان نمی دهند تا سوار دوچرخه شوند.